มองชีวิต ให้กว้างไกล เห็นโอกาสใหม่แบบชาวเกาะ

มองชีวิต ให้กว้างไกล เห็นโอกาสใหม่แบบชาวเกาะ

พูดถึงชาวเกาะ เราจะนึกภาพ ของบ้านพักตากอากาศในทะเล ...แต่ที่เราจะพูดกันวันนี้คือ ประเทศที่เป็นเกาะ อย่าง สิงคโปร์ , ญี่ปุ่น , เกาหลี ..ประเทศที่ถูกล้อมรอบด้วยน้ำ โดดเดี่ยว คนไม่ได้เยอะ ..หรือ อิสราเอล ก็จัดอยู่ในกลุ่มนี้ได้ด้วย

จะเห็นว่า ประเทศเหล่านี้ ไม่มีทรัพยากร ..คนก็น้อย ...และ อยู่ในภูมิประเทศที่ยากลำบาก ...อย่างญี่ปุ่น เดี๋ยวๆ ก็แผ่นดินไหว และ ภัยธรรมชาติ ต่างๆ นานา

...ทำไมคนเหล่านี้จึง สำเร็จ ร่ำรวย ?

มาดูวิธีคิดแบบชาวเกาะกัน

1. ‘ประเทศตัวเองเล็ก เวลาทำอะไร เลยต้องขายให้ทั้งโลก’ ...ถ้าเราทำธุรกิจในประเทศไทย ทำอาหารขายคนไทยก็อยู่ได้แล้ว แต่อย่างประเทศเกาะ เขาต้องมองขายคนทั้งโลกถึงจะรวย ..ข้อจำกัดเลย บังคับให้มองไกล ทำอะไร ต้องขายโลก - Global

2 ‘ต้องเก่งภาษา’ ...ถ้าเราจะค้าขายกับโลก ต้องพูดภาษาอื่นให้ได้ ...ไม่ต้องอื่นไกล คนเกาะในบ้านเราที่เขาทำธุรกิจท่องเที่ยว ก็เก่งภาษาต่างประเทศ ...ตรงนี้ คือ จุดเริ่มต้นโอกาสของ Jack Ma นะ (อย่ามองข้ามเรื่องภาษาเลยทีเดียว)

3. ‘เน้นการแปรรูป’ ...คนที่อยู่ในประเทศที่ทรัพยากรไม่สมบูรณ์ ต้องแปรรูปอาหาร สะสมเสบียง สิ่งนี้แหละ ที่ปลูกฝัง การวางแผน และ นำมาซึ่งธุรกิจการผลิต แปรรูป เพิ่มมูลค่า ..ทำให้คนเขาต้องวางแผน ต้องมองไกล

(ประเทศอุดมสมบูรณ์ รู้ว่าในน้ำมีปลา ในนามีข้าว ..ก็รู้ว่า ยังไงไม่อดตาย ความอึด และ การบังคับให้ต่อสู้ดิ้นรน หรือ วางแผน แทบไม่ต้องทำ ...ตื่นมา หิว เดี๋ยวก็ไปหาปลา ...เราเลย มองแบบหาเช้ากินค่ำ - ใช่!! คนขาดแคลน เขาถูกสอนให้มองไกล วางแผน ...แต่คนอุดมสมบูรณ์ กลับมองใกล้)

4. ‘ต้องผูกสัมพันธ์กับประเทศอื่นเยอะ เพราะตัวเองขาดทรัพยากร’ ...การขาดทรัพยากร เหมือนจะไม่ดี แต่จริงๆ แล้ว มันบังคับให้ประเทศอย่างสิงคโปร์ต้องผูกมิตรทั่วโลก ...ต่างกับประเทศที่ทรัพยากรมากมาย ก็ไม่ต้องง้อใคร ...สรุป ประเทศที่ทรัพยากรน้อย ต้องผูกมิตรการค้า ไปได้ไกลกว่า ...โอกาสมากกว่า เพราะการเปิดโลก

5. ‘สร้างคนให้เป็นทรัพยากร’ ...เมื่อไม่มีทรัพยากร ประเทศเหล่านี้จึงทุ่มเทสร้างคนให้เป็นทรัพยากร ...คนในประเทศเหล่านี้เลยเก่ง และ สร้างโอกาสให้ประเทศ จากคนนั่นเอง ....ต่างกับประเทศทรัพยากรเยอะๆ ก็ทุ่มงบ ทุ่มเงิน ไปพัฒนาทรัพยากร เอามาขาย สุดท้าย คนเลยไม่เก่ง

ที่ยก 5 ข้อ นี้มา เพื่อชี้ให้เห็นว่า ‘คนเราถึงเกิดมาในข้อจำกัด (เกิดในที่แห้งแล้ง หรือ ห่างไกล) ...หรือ ไม่ได้มีทรัพยากร (พ่อแม่ ไม่ได้รวย) ...ก็ไม่ได้หมายความว่า เราไร้โอกาส ...ถ้าเราดูตัวอย่างประเทศ ที่ไร้ทรัพยากร หรือ เป็นเกาะ ในโลกนี้ กลับร่ำรวยกว่า ประเทศที่มีทรัพยากรไม่จำกัด

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ‘ตัวเรา’ นั่นแหละ คือ ทรัพยากรสำคัญที่สุด ที่ต้องพัฒนา ...ส่วนข้อจำกัดในชีวิต คือ สิ่งที่หลักดันให้เราสู้ พาเราไปสู่โอกาส !!

#ภาววิทย์กลิ่นประทุม