ชนะก่อน .. ถึงเส้นชัย

ชัยชนะเป็นความต้องการของการแข่งขันใด ๆ ในโลกนี้ เพราะการแข่งขันมักต้องมาซึ่งสองฝ่าย คือ ผู้ชนะ และผู้แพ้ นั่นคือ สูตรสำเร็จ

.

ความยากของการยอมรับก็คือ การที่มีผู้ชนะ แต่หากผู้แพ้ ไม่ได้ยอมรับการตัดสิน แน่นอน นั่นคือ "ความขัดแย้ง"

.

หลาย ๆ เหตุการณ์ของทุก ๆ องค์ประกอบของสังคมก็เช่นกัน นอกจากเกมส์กีฬาที่ต้องมีการแข่งขันเพื่อชัยชนะ ซึ่งต้องผ่านการฝึกซ้อม การมุ่งมานะของหลาย ๆ อย่าง การทุ่มเท แต่คงเป็นสิ่งเดียวที่ต้องยอมรับได้ว่า มีผู้ชนะ และผู้แพ้ แต่อย่าลืมว่า นั่นคือ

.

เกมส์กีฬา

.

แล้วชีวิตจริง ๆ สังคมจริง ๆ ต้องเกิดอะไรขึ้นกับความขัดแย้งต่าง ๆ ที่ไม่ได้มาซึ่งการยอมรับ ทำให้ความน่าอยู่ของการดำรงชีพคงไม่มีความหมาย แต่การยกระดับทางความคิด ก็มักจะพูดถึงคนที่ยอมรับได้ ยอมแพ้เป็น หรือเรียกอีกอย่างว่า แพ้เพื่อชนะ

.

ทุกเหตุการณ์ในสังคม ควรที่จะต้องมีการยอมรับซึ่งกันและกัน เพราะการยอมรับ จะไม่ทำให้เกิดความขัดแย้ง แต่ต้องมีความรู้สึกที่ต่างคนต่างถอย ในเมื่อรู้จุดหมายปลายทางว่า มีสิ่งใดรออยู่นอกจากชัยชนะ ก็คงต้องมีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ไม่มีอคติต่อกัน แต่ก็ต้องยอมรับว่า ส่วนนึงคงไม่มีอะไร 50 - 50 เพราะคำว่าอีโก้

.

ต้องมีเพียงคนเสียสละ ที่จะตกผลึกทางความคิด ด้วยความโอบอ้อมอารีในการมองเห็น หรือตระหนักรู้ก่อน เพื่ออะไรนะหรอ

.

เพื่อไม่ให้เกิดการเผชิญหน้า .. ของอะไรก็แล้วแต่ เพราะคงต้องมีแน่ ๆ 

.

เพื่อถอยมาก้าวนึง .. เพื่อให้อีกฝ่ายมีพื้นที่ว่างเปล่าให้ได้ยืนคิด

.

เชื่อเสมอว่า ทุก ๆ การกระทำย่อมมีเหตุผลในตัวมัน แต่ใครล่ะ จะยอมจบก่อน โดยที่

.

ไม่ต้องไปชนะที่เส้นชัย

cr. #kritsadakaewwadpring

by kritworld.com