อ่านสัมภาษณ์คุณไตรภพมา ชอบก้อกนี้มาก

GM : คิดว่าตัวเองเลยจุดสูงสุดในอาชีพมาหรือยัง

ไตรภพ : ผมอธิบายอย่างนี้แทนละกัน อันนี้ผมคิดมาตั้งนานแล้ว ผมเคยเป็นคนที่อยู่ตรงตีนเขาเหมือนกับทุกๆ คน แล้วผมคิดว่าวันหนึ่งผมจะต้องไปอยู่บนยอดเขาให้ได้ เมื่อถึงยอดเขาผมก็จะ เย้! ผมก็เดินขึ้นไปเรื่อยๆ จนในที่สุดผมขึ้นไปถึงยอดเขา แต่พอพ้นขั้นสุดท้ายที่เดิน ผมพบว่าบนยอดเขาที่เห็นข้างล่างแหลมๆ จริงๆ มันกว้างใหญ่มาก และมีคนอยู่บนนั้นอีกเป็นแสนเป็นล้าน แล้วหันมามองผมด้วยสายตาเหมือนกับว่า มาอีกคนแล้วเหรอ และเมื่อขึ้นไปข้างบนนั้นแล้ว ยังเห็นยอดเขาอีกยอดหนึ่ง ซึ่งอยู่ข้างล่างไม่เห็น แล้วก็มีคนบางคนที่เดินต่อขึ้นไปยอดเขาอีกลูกหนึ่ง เพราะเขาถือว่ายังไม่ถึง แต่บางคนบอกว่าไม่ไปแล้ว เพราะเขาพบความจริงแล้วว่า เมื่อขึ้นไปถึงยอดนั้น เดี๋ยวก็คงจะเจออีกยอดหนึ่ง อีกยอดหนึ่ง ไม่มีวันจบ ถ้าตราบใดที่ตัณหา ราคะ นันทิของคุณยังอยู่ ความต้องการความทะยานอยากของคุณยังอยู่ ความไม่รู้จักอิ่มเอม ไม่รู้จักพอ ไม่รู้จักเข้าใจว่าโลกเป็นเช่นนี้นี่เอง เมื่อสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นมาแล้วได้อย่างพอใจเรียบร้อย มันจะดับไป แล้วมันจะเกิดขึ้นใหม่ แล้วมันจะดับไปอีก ถ้าไม่เข้าใจตรงนี้ก็จะเป็นอย่างนั้นอยู่ตลอดไป แต่ถ้าเข้าใจตรงนี้เสีย ก็จะอยู่กับมันได้ เพราะฉะนั้นถามว่าจุดสูงสุดมันไม่มี เพราะมันเข้าใจไปแล้ว