เลือกแบบไหน
เขียนโดย นิ้วกลม ดีมากๆอยากให้อ่านกัน
เลือกแบบไหน
---
สองวันก่อน ขับรถพาป๊ากับแม่ไปรับประทานอาหารที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง เลี้ยวรถตามลูกศรเข้าไปตามทางในที่จอดรถ โชคดี มีรถกำลังออกจากซองพอดี กดไฟกระพริบรอ
ทันใดนั้นเอง เงยหน้าขึ้นมาเห็นรถอีกคันหนึ่งขับย้อนศรมากดไฟกระพริบรออยู่เช่นกัน เราคุยกันในรถว่าที่จอดนี้ควรเป็นของเรา เพราะเรามาตามทางที่ถูก รถอีกคันพยายามเขยิบเข้ามาเป็นสัญญาณว่า "นี่ที่จอดของฉัน"
จังหวะที่รถคันเดิมออกจากซอง ผมขับรถเคลื่อนไปข้างหน้า เตรียมถอยเข้าจอด รถที่ย้อนศรกดกระจกลง สีหน้าโกรธเกรี้ยว ป๊าบอกกับผมว่า "เรามาถูกทาง"
ผมถอยเข้าไปจอดครึ่งคันแล้ว แต่ตัดสินใจขับออกมา ยกที่จอดนั้นให้กับรถคันนั้น เราวนหาที่จอดกันอีกไม่กี่นาทีก็ได้ที่จอด แล้วลงไปกินข้าวกันอย่างมีความสุข
...
เหตุการณ์ที่เล่ามา มิได้ต้องการจะบอกว่าใครควรตัดสินใจอย่างไร กระทั่งมิได้ต้องการชวนคิดว่าใครถูก-ใครผิด ผมเพียงอยากเล่าให้ฟังว่า การไม่จอดรถ ณ ตำแหน่งนั้นทำให้วันนั้นของผมเคลื่อนต่อไปอย่างราบรื่นกว่าการยืนยันในความถูกต้องของตัวเองที่ขับมาตามเส้นทางที่มีลูกศรชี้บอก
ชีวิตมีเรื่องเล็กและเรื่องใหญ่ อาจจะแก่แล้วก็ได้ ผมไม่เห็นว่าเราจะต้องทำทุกเรื่องในชีวิตให้เป็นเรื่องใหญ่
ไม่เฉพาะเรื่องที่จอดรถ, ในชีวิตเรามีเรื่องมากมายที่พอไปถึงจุดหนึ่งแล้วเราจดจ้องมองหน้ากันสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งถือความถูกต้องอย่างหนึ่ง อีกฝ่ายก็ถือความถูกต้องของตัวเอง บางทีก็ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย แต่ด้วยทิฐิและอัตตาของความรู้สึกว่า "ฉันถูก-แกผิด" ทำให้เรื่องนั้นดูใหญ่โตจนยอมกันไม่ได้
หากถอยเข้าไปจอด ผมอาจรู้สึกดีที่ได้ยืนยันความถูกต้องของตัวเอง อาจสะใจที่เป็นฝ่ายชนะ แต่ถ้าเจ้าของรถคันนั้นหันหน้ามาทำหน้าโกรธหรือก่นด่าใส่ ต่อให้ไม่โต้ตอบ ผมก็คงอารมณ์เสียไปทั้งวัน
...
ระหว่างกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยและเบิกบาน ผมคิดในใจว่าเจ้าของรถคันนั้นเหมือนอาจารย์จำแลง แฝงกายมาสอน "วิชาถอยเพื่อไม่ทุกข์" ให้กับผม ยังรู้สึกว่าเก็บเคล็ดวิชานี้มาใช้ได้กับอีกหลายเรื่อง หลายสถานการณ์ในชีวิต
บางสถานการณ์ เราอาจจะเป็นฝ่ายถูก แต่เราไม่ต้องชนะก็ได้ หากทำเช่นนั้นแล้วสบายใจกว่า โดยเฉพาะในเรื่องที่ไม่รู้จะเอาชนะคะคานกันหนักหน่วงไปทำไม
หากต้องเลือกระหว่าง "ความถูกต้อง" กับ "ความสบายใจ" ผมเลือกอย่างหลัง เผลอๆ วิธีนี้จะช่วยฝึกเมตตาและความใจกว้างของเราไปในตัวด้วย
กินข้าวแบบบูดบึ้งแม้เป็นฝ่ายถูก ก็สู้กินข้าวอย่างเบิกบานโดยยอมให้เขาได้เป็นฝ่ายชนะ ไม่ได้หรอก
บางที เพื่อจะมีความสุข ไม่ได้หมายความว่าเราต้องชนะเสมอไป และบ่อยครั้งมิใช่หรือ ที่ชัยชนะนั้นเองที่นำความทุกข์มาให้