น้ำเต็มแก้ว
"น้ำเต็มแก้ว "
เราเคยเจอเหตุการณ์ที่เชื่อว่าหลายคนอาจเคยเจอมาบ้าง เมื่อความอดทนมันถึงที่สุด
เราเคยมีลูกทีมที่อายุมากกว่ามาก ที่เป็นคนเก่าแก่ อยู่องค์กรมานานกว่า 20 ปี ไม่เปิดรับอะไรเลย รู้ทุกอย่าง ไม่มีความรู้ที่จะนำมาใช้ได้ในงานปัจจุบัน ไม่ร่วมมือกับทีมงาน ปล่อยงานให้เสียแบบตั้งใจ ความผิดพลาดในงานที่ทำโยนเป็นของคนอื่น ต่อต้าน ก้าวร้าว กับเราซึ่งเป็นหัวหน้า
เรางัดทุกวิธี ทั้งพูดคุยเปิดใจ จัดงานใหม่ แนะนำวิธีทำงาน ให้ทีมเข้าหา ทุกอย่างที่คิดออก ที่ผู้รู้เคยแนะนำไว้ แต่ไม่สำเร็จ เค้าไม่สน ไม่แคร์ใดๆทั้งสิ้น
จนเราไม่ไหวเลยตัดสินใจไปหาหัวหน้า เล่าทุกอย่างเป็นชั่วโมง และขอลาออกเพราะเราไม่มีศักยภาพพอที่จะนำทีม และบอกว่าความอดทนของเราก็เหมือน "น้ำเต็มที่แก้วแล้ว"
หัวหน้ายิ้มและพูดว่า "งั้นก็ถึงเวลาแล้ว ที่คุณต้องขยายแก้วของคุณนะ"
ประโยคเดียวค่ะ.. มันเหมือนมีคนเอาเครื่องช๊อตมาจี้ที่หัวใจ
ทีนี้เกิดใหม่ คิดได้เยอะเลย เราช่างเป็นหัวหน้าที่น่าละอายใจจริงๆ
ต่อมาไม่นานนัก เราก็คิดหาทางออก ที่ไม่ทำร้ายพี่คนนั้น ไม่ทำร้ายตัวเอง ไม่ทำร้ายทีม ไม่ทำร้ายองค์กร มันเป็นทางออกที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ในตอนนั้น (จริงๆแล้ว อันที่ง่ายและทำได้เลยคือไล่เค้าออก แต่ไม่ทำ ถึงเค้าจะผิดทุกทาง โดยเฉพาะเรื่องวินัย แต่วิธีนี้มันก็ไม่ใช่เราเลยนี่นา)
สุดท้ายนี้ แค่อยากจะบอกทุกคนว่า
เมื่อไหร่ที่คุณรู้สึกเหมือนน้ำเต็มแก้ว คุณไม่ต้องเทน้ำออกก็ได้นะคะ
แค่ขยายแก้วของคุณ มันก็เวิร์คเหมือนกันค่ะ :)
เขียนโดย ava