ภาษาปักต์ใต้บ้านเรา

ปักษ์ใต้บ้านเรา คนที่อื่นอาจจะไม่รู้ 
เฉาก๊วย เรียกว่า วุ้นดำ
ขาตั้ง เรียกว่า สแตน
น้ำมันออโต้ลูบ (2t) เรียกว่า น้ำมันข้าง
ผมตรง เรียกว่า ผมซื่อ
ชะเง้อ เรียกว่า เหิด
นอนเกย เรียกว่า เห็ง
รีบเร่ง เรียกว่า แขบ
เตะ เรียกว่า ฉัด
ทะแม่งๆ เรียกว่า พรือโฉ้
หมดเกลี้ยง เรียกว่า เหม็ดฉาด
เอาไง เรียกว่า เอาพรือ
เป็นประจำ เรียกว่า อาโหย้
ตก เรียกว่า พลัด
พูด เรียกว่า แหลง
อิดโรย เรียกว่า บอบ
เปียกชื้น เรียกว่า เอือด
ไล่ เรียกว่า ยิก
เขย่ง เรียกว่า เหยก
ทิ้ง เรียกว่า ทุ่ม
ฝรั่ง เรียกว่า ชมพู่ (นครศรีฯ)
ชมพู่ เรียกว่า น้ำดอกไม้ (นครศรีฯ)
คนอื่น เรียกว่า เลง (ชุมพร)
รู้มาก เรียกว่า รู้ถึงหวัน
บ้าไปเรื่อย เรียกว่า บ้าหวัน
ไม่รู้กาละเทศะ เรียกว่า ไม่รู้หวัน
เลว เรียกว่า โซ (สุราษฎร์)
คาดว่า เรียกว่า สาว่า
มีมาก เรียกว่า คะลักคะลุย
เสียวมาก เรียกว่า เสียวแปรบ
ตา เรียกว่า พ่อเฒ่า
ยาย เรียกว่า แม่เฒ่า
แมลงปอ เรียกว่า แมงบี้(สงขลา)
แมลงสาป เรียกว่า แมงแปะ
แมงดีดขัน เรียกว่า แมงกุลาหักคอ 
เสือก เรียกว่า ทำถ้าว
เป็นห่วง เรียกว่า หวังเหวิด
อีเห็น เรียกว่า มุดสัง
ใช่แล้ว เรียกว่า หมั่นและ
มะนาว เรียกว่า ส้มนาว
เม็ดมะม่วงหิมพานต์ เรียกว่า ยาร่วง,หัวครก,เล็ดล่อ
โผล่ เรียกว่า ล่อ
สับปะรด เรียกว่า ยานัด
ทำไม เรียกว่า ไทร
ดังลั่น เรียกว่า ฉาว
รองเท้า เรียกว่า เกือก
เมื่อวานนี้ เรียกว่า แตวา
พรุ่งนี้ เรียกว่า ต่อเช้า
มะรืนนี้ เรียกว่า ต่อรือ
ไม่เต็ม เรียกว่า ขาดหุ้น
สะใจ เรียกว่า ได้แรงอก
กัด เรียกว่า ขบ
ถุงพลาสติกแบบที่มีหูหิ้ว เรียกว่า ถุงกรอกแกรก
ไม่มี เรียกว่า หาม้าย
เล็กน้อย เรียกว่า หิด,แต๊ด
บ้านเรือน เรียกว่า เริน
ซื่อบื้อ เรียกว่า เบร่อ
ใส่น้ำ เรียกว่า กรอก
โมโห เรียกว่า หวิบ
กลับ เรียกว่า หลบ

cradit :บ้านสวนชิ้นพงค์ นครศรีธรรมราช